waw75 waw75
520
BLOG

Premier oblężonej twierdzy

waw75 waw75 Polityka Obserwuj notkę 9

 Każdy premier miałby dziś do wykonania bardzo trudne zadania. Dwa sąsiednie państwa toczą wojnę, ważą się losy sytuacji w regionie, istnieje realne ryzyko wybuchu konfliktu gazowego który może nas boleśnie dotknąć a w ciągu najbliższego roku czekają nas wszystkie trzy najważniejsze kampanie wyborcze. Nie wspominając już o wewnętrznych problemach kraju – tych stałych i tych będących efektem embargo na owoce i warzywa czy wieprzowinę.

A mimo to Ewę Kopacz desygnuje się jako premiera kontynuacji, niemożności nagłych zwrotów z powodu krótkiego czasu urzędowania i suchego administrowania stabilnym systemem. To się nie trzyma kupy.  

Jakie więc zadanie wyznaczono Ewie Kopacz? 

Oczywiście jedną z możliwości mogą być planowane już przyspieszone wybory, ale analiza tego scenariusza to temat na osobną dyskusję. Jeśli jednak Ewa Kopacz faktycznie będzie trzymała stery rządu przez najbliższy rok to niewątpliwie będzie miała do wykonania zadanie które dla obecnego środowiska władzy wysunie się na pierwszy plan: obronę oblężonej twierdzy do której coraz bliżej podchodzi opozycja i zawiedziona cześć społeczeństwa.

Jak pisałem poprzednio, Donald Tusk  brał na siebie większość fali krytyki za wszystkie zaniedbania, korupcję, afery i nawet wielomilionowe straty dla budżetu państwa – Ewa Kopacz nie dysponuje aż tak szerokim płaszczem aby wyłapywać te ataki.

Tuskowi Polacy wiele byli w stanie wybaczyć. Przede wszystkim dlatego że przez lata czerpał popularność z gigantycznej propagandy sukcesu lat 2008-2012 – kiedy Polska nie tylko pierwszy raz stała się pełnoprawnym beneficjentem unijnego budżetu ale także weszła w grudniu 2007 roku do Strefy Schengen. Tusk na starcie dostał więc do wydania setki milionów Euro i zupełnie nową  pozycje Polski w relacjach z Zachodem. I patrząc dziś na polski krajobraz po prostu nie da się nie zauważyć tego gigantycznego skoku inwestycyjnego. I to naprawdę we wszystkich dziedzinach – od dotacji dla drobnych przedsiębiorców, przez sieci kanalizacyjne i wodociągowe dla gmin po kampusy uniwersyteckie czy centra wielkich miast. Tusk stał się bożyszczem całego pokolenia poakcesyjnego – bo dzięki unijnym pieniądzom stal się uosobieniem spełnienia marzeń o zachodniej estetyce.  Donaldowi Tuskowi udało się te unijne środki przekuć na wizerunek polityka który „zastał Polskę drewnianą a zostawił murowaną”. A  podróżując świeżutką wstęgą autostrady naprawdę szybko się zapomina ile milionów złotych z publicznej kasy wyciekło przy tej okazji do prywatnych kieszeni, ile tysięcy ludzi straciło pracę bo zbankrutowały ich firmy czy jakie opóźnienia – a więc także dodatkowe koszty poniosło państwo z powodu skandalicznych zaniedbań podczas budowy i konstruowaniu umów. Pisze o tym tylko dlatego żeby pokazać jak wielkim potencjałem dysponował i nadal dysponuje Tusk. Potencjałem który równoważył nawet wielosetmilionowe straty przy komputeryzacji ministerstw czy przejęcie 150 miliardów złotych z prywatnych kont w OFE na zasypanie dziury budżetowej.

Ewa Kopacz takiego balsamu dla Polaków nie ma. Na dodatek z czasem będą się ujawniać wszystkie mankamenty społeczne i ekonomiczne braku wizji i umiejętności w wydawaniu pieniędzy na to czego potrzebowała rozwijająca się gospodarka. Poza tym pozostał gigantyczny deficyt.

A przy tym wszystkim Ewa Kopacz, po tym jak Unia Europejska „doceniła Polskę” będzie musiała stawić czoła obronie oblężonej twierdzy środowiska które przez ostatnie siedem lat zagarnęło władzę na wszystkich szczeblach państwa. Tusk nie będzie już wyłapywał w swój szeroki płaszcz „Kazimierza Wielkiego” zarzutów społeczeństwa i opozycji żeby je zawinąć i rozbroić – te zarzuty zbierze całe środowisko, bo Ewa Kopacz nie będzie traktowana jak zarządca systemu.

Będzie więc zarządzała obroną oblężonej twierdzy w sytuacji kiedy natarcie będzie coraz bliżej jej mieszkańców. Nie tylko może więc liczyć na bezgraniczne oddanie i propagandę mediów ale też na pomoc najbardziej agresywnej i zajadlej grupy od celebrytów , przez publicystów po zainteresowane kręgi służb.

A co za tym idzie – o ile elastyczność wobec Leszka Millera mogło uchodzić za słabość Donalda Tuska i pokazać że traci przewagę i kontrolę nad „zieloną wyspą” o tyle Ewa Kopacz nie ryzykuje utraty wizerunku politycznego samca "alfa". Prędzej czy później jej przywództwo otworzy też drzwi do nowej koalicji. Sympatie i antypatie nie będą miały znaczenia.

waw75
O mnie waw75

po prostu chcę rozumieć

Nowości od blogera

Komentarze

Inne tematy w dziale Polityka